2018 – Oorspronkelijk is Crying Carpet, wat een Perzisch Hamadan tapijt is, ontstaan als metafoor voor de afschuwelijke oorlog in Irak. Het geluid wat uiteindelijk, na de actie van het publiek, ontstaat lijkt nog het meest op een luchtalarm. Het publiek is direct betrokken omdat het met haar eigen beweging het werk in werking stelt. Of anders gezegd: het kunstwerk reageert op de actie van het publiek, waardoor communicatie ontstaat tussen de toeschouwer en het werk èn tussen de toeschouwers onderling; want het kunstwerk geeft haar geheim pas werkelijk prijs als alle voetpompen worden bediend.
In 2018 deed het Crying Carpet dienst als kleed voor voorbijgangers op het plein van het ateliergebouw in Dordrecht. Het filmpje werd opgenomen in de collectie van ‘Urban Body in Action’, een internationaal festival voor minimale stedelijke performances.
Crying Carpet in Urban Action
2018 – Originally, Crying Carpet, a Persian Hamadan carpet, was created as a metaphor for the horrific war in Iraq. The sound that eventually arises after the action of the audience most resembles an air raid siren. The public is directly involved because it initiates the work with its own movement. In other words: the artwork responds to the action of the public, creating communication between them and the work and between the spectators themselves; because the work of art only really reveals its secret when all the foot pumps are operated.
In 2018, the Crying Carpet served as a rug for passers-by on the square of the studio building in Dordrecht. The video was included in the collection of ‘Urban Body in Action‘, an international festival for minimal urban performances.
