2012 – Het werk dat in de Kalkense Meersen, bij Wetteren, wordt getoond heet SatzMachine, omdat het uitgangspunt een schilderij van Ernst Wilhelm Nay uit 1955 is, getiteld Satztechnik II, waarop vormen te zien zijn die Parlevliet associeert met ritme. Door het desolate karakter van de locatie ontstond het idee om de energie die nodig is voor een geluidssculptuur direct uit de natuur te halen, zodat zonnecellen een essentieel onderdeel van het beeld vormen en de energie ook direct aan de motoren leveren. Als de zon schijnt, werkt het beeld optimaal met snelle ritmes, als het bewolkt is zullen de ritmes langzamer zijn en als het donker is zal het beeld stil zijn. Hierdoor ontstaat een zichtbare en hoorbare relatie tussen kunst en natuur.
In 2013 is het werk geplaatst in Ravesteyn, Heenvliet en in 2017 op Landgoed Anningahof in Zwolle waar het 2 jaar in de collectie heeft gestaan.
De Satzmachine is mede mogelijk gemaakt door de Verbeke Foundation, Mondriaan Fonds en de gemeente Dordrecht.